•  اسم اعظم ...

يادم مي آيد سال هاي سال در جستجوي اسم اعظم بودم  فكر مي كردم از جنس و سنخ كلمه است كه اگر بيابم و بگويم همه دعاهايم مستجاب مي شود ... تا اينكه مدتي سخت بيمار شدم  بطوري كه در هر لحظه از زمان آماده سفر آخرت بودم و در رفتار و گفتارم مراقبه بسيار شديدي داشتم و حتا از هر گناه به ظاهر كوچكي هم دوري مي كردم ...چيزي نگذشت كه شاهد حوادث عجيب و غير قابل باوري شدم ....خواسته هايم بطور حيرت انگيزي مستجاب مي شد و وقايع شگفت و شيريني رخ مي داد كه بيشتر شبيه به خواب بود تا واقعيت ....دوران بيماري سپري شد.... و متاسفانه از شدت مراقبه ام كاسته شد ... و متعاقب آن وقوع حوادث شگفت انگيز نيز به ميزان قابل ملاحظه اي كم شد .
 

با كمي دقت و كنجكاوي عملا به اين حقيقت رسيدم كه اسم اعظم در حقيقت مرتبه اي از مراتب كمال است كه اگر انسان به آن دست يابد به لطف خدا به قدرت روحی می رسد که اكثر دعاهاي او با ذکر پر مهر و معرفت هر كدام از نام هاي خداوند , که بیان شود ، به اجابت مي رسد .

من از ترس مرگ و محاسبه اعمال به مختصري از رشد رسيدم اما چه ها كه نديدم !

مي خواهم بگويم حال اگر با عشق و مهر و معرفت خدا را اطاعت و عبادت كنيم ...شاهد چه معجزاتي كه نخواهيم بود ...

دفترچه خاطراتم پر از شيرين كاري هاي خدا در آن دوران است ..وقتي دلم مي گيرد وقتي شك مي كنم خدا دوستم دارد به آن رجوع مي كنم ... مي خوانم و با اين توهم كه هنوز مرا دوست دارد  آرام مي گيرم ...

• خدايا ! ديگر اشكي نمانده كه با آن به تو پل بزنم ...
مرا درياب كه دور از تو درمانده ترينم ...

راستي خداي خوب و نازنينم براي حفظ باغچه عشق از لطفت بي نهايت ممنونم
اگر خدا نبودي مي گفتم محال است بداني چقدر دوستت دارم ...